بررسی میزان افزایش تولید داروی دسفرال توسط باکتری استرپتومایسس گریزئوفلاووس
Authors
Abstract:
سابقه و هدف: داروی دسفرال با نام علمی Desfferioxamine B Mesylate یک ترکیب کیلات کننده آهن است که باراضافی آهن خون بیماران مبتلا به تالاسمی ماژوری که خون دریافت می کنند را از طریق صفرا و ادرار دفع می کند. نظر به اینکه شرکت دارویی NOVARTISتنها تولید کننده آن در جهان است و ارزبری زیادی برای کشور دارد، ما بر آن شدیم که با ایجاد موتاسیون در گونه استرپتومایسس گریزئوفلاووس (S. griseoflavus) میزان تولید این ماده دارویی را افزایش دهیم.روش بررسی: در این مطالعه کاربردی باکتری های گرم مثبت استرپتو مایسس گریزئوفلاووس به صورت لیوفیلیزه با کد PTCC 1130 از سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران خریداری و در محیط Des4 جامد کشت داده شد. سپس با استفاده ا ز پرتوهای ماورای بنفش، جهش ایجاد شده و با تکنیک پروتوپلاست فیوژن، سویه های فوزانت نوترکیبی تهیه شد تا مولکول دسفرال را به میزان بیشتری تولید کند. متغیرها شامل میزان رشد باکتری ها و غلظت داروی دسفرال تولید شده توسط آنها بود که از طریق اسپکتروفتومتری، کروماتوگرافی، طیف سنجی مادون قرمز و طیف سنجی جرمی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: میزان تولید دسفرال در سویه های موتانت S7011 & C7031 و سویه های فوزانت FP9 & FP10 نسبت به سویه وحشی به-طور قابل توجهی افزایش یافته بود و این افزایش در مورد فوزانتهای FP9 و FP10 به ترتیب برابر 68%و 81 % بود.نتیجه گیری: موتاسیون و نوترکیبی ایجاد شده از طریق پروتوپلاست فیوژن باعث افرایش تولید داروی دسفرال در باکتری فوق الذکر گردید و مقایسه آن با دسفرال تولیدی شرکت نوارتیس به وسیله طیف سنجی مادون قرمز نشان داد که این دو طیف مربوط به یک مولکول است و هیچ تفاوتی بین آن دو نیست.
similar resources
تولید ویتامین 12B غیرنشاندار و نشاندار توسط باکتری استرپتومایسس گریزئوس
در این کار تحقیقاتی، تولید ویتامین 12B نشاندار با استفاده از گونهای از اکتینومیست در یک محیط کشت جدید به روش تخمیر ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفته است. پس از تولید و آزادسازی ویتامین 12Bاز سلولهای میکروبی، محلول حاوی ترکیبات کوبالامین روی ستونی از رزین XAD-4 تثبیت شده و ستون توسط محلولهای مختلف شسته شد. مقدار ویتامین 12B موجود در محلول خروجی از ستون، به روش ک...
full textتولید گونهی تراریخت استرپتومایسس کلاولیجروس واجد ژن cas2 و بررسی افزایش تولید پادزیست در آن با روش بیواسی
زمینه و اهداف: استرپتومایسس کلاولیجروس تولیدکنندهی پادزیست کلاولانیک اسید است که بهطور گستردهای همراه با سایر پادزیستهای قوی و حساس به β لاکتاماز استفاده میگردد. ژن cas2 در دسته ژنی کلاولانیک اسید قرارگرفته و در تنظیم بیوسنتز کلاولانیک اسید نقش دارد. مواد و روش کار: سازه (کانسترکت) نوترکیب pMTcas2 حاوی ژن cas2 از دانشگاه اصفهان تهیه گردید. با استفاده از روش لیز قلیایی پلاسمید نوترکیب ا...
full textتولید بیونانوذرات پالادیم توسط باکتری فلز دوست
زمینه و اهداف: نانوذرات پالادیم به علت خصوصیات ویژه فیزیکی و شیمیایی کاربرد های فراوانی در ساخت ابزارهای نوری، الکترونیک، دندانپزشکی و بویژه کاتالیست ها دارند. اخیرا روش های زیستی به عنوا روش های دوست دار طبیعت مورد توجه بسیاری قرار گرفته اند از این رو در این تحقیق تولید بیونانوذرات پایدار پالادیم توسط یک سیستم زیستی باکتری فلزدوست necator Cupriavidus مورد مطالعه قرار گرفت. روش های بررسی: ن...
full textافزایش تولید آنتیبیوتیک کلاولانیک اسید با ایجاد گونههای استرپتومایسس کلاولیجروس تراریخت واجد ژن claR
مقدمه : کلاولانیکاسید از جمله آنتیبیوتیکهای مهار کنندهی β لاکتاماز بوده که توسط استرپتومایسس کلاولیجروس تولید میشود. کلاولانیکاسید در ترکیب با سایر آنتیبیوتیکهای قوی و حساس به β لاکتاماز مورد استفاده بالینی قرار میگیرد. ژن CalR از جمله ژنهایی بوده که نقش مهمی در تنظیم تولید کلاولانیکاسید ایفا نموده و به منظور بیان ژنهای اواخر مسیر بیوسنتز کلاولانیکاسید مورد نیاز است. مواد ...
full textافزایش تولید آنتی بیوتیک کلاولانیکاسید با ایجاد گونه های استرپتومایسس کلاولی جروس تراریخت واجد ژن clar
مقدمه : کلاولانیکاسید از جمله آنتی بیوتیک های مهار کننده ی β لاکتاماز بوده که توسط استرپتومایسس کلاولی جروس تولید میشود. کلاولانیکاسید در ترکیب با سایر آنتی بیوتیک های قوی و حساس به β لاکتاماز مورد استفاده بالینی قرار میگیرد. ژن calr از جمله ژن هایی بوده که نقش مهمی در تنظیم تولید کلاولانیکاسید ایفا نموده و به منظور بیان ژن های اواخر مسیر بیوسنتز کلاولانیکاسید مورد نیاز است. مواد و رو...
full textMy Resources
Journal title
volume 16 issue 4
pages 225- 230
publication date 2006-12
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023